1.(1і2ас.неужыв.). Ісці на лад, добра атрымлівацца, складна выходзіць. Не ладзіцца справа. □ Вярнуўся [Бабейка] з партызан камуністам, за год-паўтара паставіў калгас на ногі, ды і цяпер у яго ўсё ладзіцца...Хадкевіч.На гэты раз чытанне штось не ладзілася, і Лабановіч часта адрываўся ад кнігі.Колас.
2.Разм. Наважвацца, рыхтавацца што‑н. рабіць, зрабіць. Пасярэдзіне сянец некалькі пар ужо ладзілася скакаць.Лобан.[Дзед] налівае ў міску капусты і ладзіцца карміць мяне вялізнай драўлянай лыжкай, якая не лезе мне ў рот...Сачанка.
3.Зал.да ладзіць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
feed
[fi:d]1.
v.t. feed, feeding
1) кармі́ць, харчава́ць
to feed a baby — карміць дзіця́тка
2) жыві́ць; распа́льваць (злосьць)
3) падтры́мваць, забясьпе́чваць па́лівам, вадо́ю ці сыраві́най
to feed kerosene to a lamp — налі́ць га́зы ў ля́мпу
4) па́сьвіць (жывёлу)
5) уво́дзіць
to feed information into a computer — уво́дзіць інфарма́цыю ў кампу́тар
2.
v.i.
па́сьвіцца (пра жывёлу); е́сьці
Cows feed on hay — Каро́вы ко́рмяцца се́нам
I am fed up Sl. — Мне абры́дла
3.
n.
1) корм -у m.; кармы́pl.
2) informalе́жа
3) харчава́ньне n., кармле́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
grass
[græs]1.
n.
1) трава́f.
2) луг -у m., сенажа́ць, па́ша f.
2.
v.t.
1) засява́ць траво́ю
2) кармі́ць траво́ю
3) слаць лён на траву́
3.
v.i.
1) зараста́ць траво́ю
2) па́сьвіцца на па́шы
•
- at grass
- go to grass
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
undertake
[,ʌndərˈteɪk]1.
v.t.
1) пачына́ць, распачына́ць
2) стара́цца, намага́цца
to undertake the impossible — бра́цца за немагчы́мае
3) бра́цца
She undertook the feeding of my dogs — Яна́ ўзяла́ся кармі́ць маі́х саба́каў
2.
v.i.
распачына́ць, выбіра́цца
to undertake a journey — вы́брацца ў падаро́жжа
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Даі́ць ’даіць’. Рус.дои́ть, укр.доїти, чэш.dojiti, славац.dojiť, польск.doić, в.-луж.dejić, dojić, н.-луж.dojś, балг.доя́, серб.-харв.до̀јити, ст.-слав.доити. Прасл.*dojiti (sę). Агляд форм гл. у Трубачова, Эт. сл., 5, 53–54. Лічыцца каузатывам на ‑iti ад *děti, якое не захавалася, але існаванне якога можна вывесці з аддзеяслоўных вытворных *dětę, *děva. У аснове ляжыць і.-е.*dhē̆(i̯)‑ ’ссаць, карміць грудзьмі’. Роднасныя формы: ст.-інд.dháyati ’ссаць’, лат.dêt ’тс’, гоц.daddjan ’тс’. Гл. Бернекер, 1, 205–206; Траўтман, 51; Фасмер, 1, 522; падрабязна Трубачоў, там жа. Гл. яшчэ Слаўскі, 1, 152.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ста́цыя ‘станцыя’ (гродз., Сл. ПЗБ), ст.-бел.стацыя, стацэя ‘пастой, месца адпачынку’, ‘забеспячэнне’ (Ст.-бел. лексікон), стацея: стацеи давати/поднимати ‘прымаць і карміць князя з яго світаю ў час паездак па правінцыі, а таксама яго пасланцоў і даваць ім фурманкі для праезду ў наступны маёнтак’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 130). З лац.statio ‘пастой’ праз ст.-польск.stacyja, польск.stacja ‘пастой, прыпынак, станцыя’ (Булыка, Лекс. запазыч., 84; Сл. ПЗБ, 4, 583). Сюды ж стаце́йка ‘чыстая палавіна хаты’ (Сцяшк. Сл.), што адлюстроўвае захаванне старой семантыкі, параўн. станцыя (гл.), польск.stacja ‘кватэра’ і інш. Гл. Брукнер, 512; Фасмер, 3, 746, 748; ЕСУМ, 5, 396, 403.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́чыць ‘адкормліваць, рабіць тлустым’ (Нас., Ласт., Янк. БП): pańskaje oko kania tuczyć (ваўк., Федар. 4), ст.-бел.тучити, тучыти ‘адкормліваць’, ‘напаўняць’ (ГСБМ), ‘адкарміць, насыціць’ (Ст.-бел. лексікон). Параўн. укр.ту́чи́ти ‘рабіць тлустым, даглядаць’, рус.дыял. (зах.) ту́чить ‘угнойваць (зямлю)’ (Даль), польск.tucznić ‘рабіць тлустым, тучным’, чэш.tučit ‘станавіцца тлустым’, славац.tučiť ‘адкормліваць’, славен.дыял.túčiti ‘зрабіць тлустым’, макед.тучи ‘рабіць тлустым; карміць тлустым’. Прасл.*tučiti ‘рабіць тлустым, адкормленым’, вытворнае ад *tukъ ‘жывёльны тлушч’ (Борысь, 652), гл. тук1; апафанічныя варыянты *tyti (гл. тыць) і *toviti ‘адкормліваць’ (магчыма, сюды прыметнік то́віст ‘тоўсты’, гл.), падрабязней гл. Скок, 475; Куркіна, Этимология–1976, 25; Глухак, 628.