undertake

[,ʌndərˈteɪk]

1.

v.t.

1) пачына́ць, распачына́ць

2) стара́цца, намага́цца

to undertake the impossible — бра́цца за немагчы́мае

3) бра́цца

She undertook the feeding of my dogs — Яна́ ўзяла́ся кармі́ць маі́х саба́каў

2.

v.i.

распачына́ць, выбіра́цца

to undertake a journey — вы́брацца ў падаро́жжа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)