Пелюха́ ’шалупінне, якое застаецца ў мякіне
Пе́люха (pielucha) ’пясчанае поле’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пелюха́ ’шалупінне, якое застаецца ў мякіне
Пе́люха (pielucha) ’пясчанае поле’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пе́чышча, пе́чышчо ’хацішча’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бластэ́ма
(
1) частка жывой тканкі, здольная ўтвараць новыя асобіны (пры бясполым размнажэнні);
2) намнажэнне аднародных клетак на паверхні раны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гу́льдэн
(
1) грашовая адзінка Нідэрландаў, роўная 100 цэнтам 1;
2) залатая,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кро́сінг
(
1) вентыляцыйны праход у шахце для раздзялення перасякальных струменяў паветра;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэліяспараміцэ́ты
(
падклас базідыяміцэтаў, для якога характэрна ўтварэнне ў цыкле развіцця тэліяспораў, што
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кана́пка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балбатлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алігафрэнапедаго́гіка, ‑і,
Навука пра выхаванне, навучанне і шляхі карэкцыі недахопаў развіцця разумова адсталых дзяцей і дзяцей, у якіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апярэ́нне, ‑я,
Пер’евае покрыва ў птушак; пер’е.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)