◊ п. до́жджыка ў чацве́р — по́сле до́ждичка в четве́рг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасле́й
прыслоўе
станоўч.
выш.
найвыш.
пасле́й
-
-
Іншыя варыянты:
пасля́,
апасля́.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
апасля́
прыслоўе
станоўч.
выш.
найвыш.
апасля́
-
-
Іншыя варыянты:
пасля́,
пасле́й.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
пасля́, прысл. і прыназ.
1.прысл. Потым, пазней некаторага тэрміну. Спачатку гром грымеў у далях і хмарай хмарыўся заход, пасля вятры затанцавалі — то навальніца йшла ў паход.Машара.Ліпкая дрымота агарнула яго [Ракуцьку], а пасля ён і прыснуў трохі.Чорны.
2.прыназ.зР. Спалучэнне з прыназоўнікам «пасля» выражае часавыя адносіны; ужываецца пры назвах адрэзкаў часу, падзей, з’яў, услед за якімі, пазней якіх што‑н. адбываецца. Мароз быў добры, пара была пасля новага года.Чорны.Дзве дачкі адразу ж пасля вызвалення паехалі ў горад канчаць вучобу.Шамякін.Яны вячэралі ўдзвёх, і пасля гэтага зрабілася яшчэ цяплей па сэрцы.Брыль.// Пазней, па ад’ездзе, адыходзе або сканчэнні тэрміну існавання чаго‑н. А пасля дзірваноў, Неўзабаве, па часе — Голад выслаў на вёскі Заклапочаны бог.Броўка.Уладысь пасля бальніцы ачуняў скора.Скрыган.
•••
Пасля таго, калі(узнач.падпарадкавальнагазлучніка); пасля таго, як(узнач.падпарадкавальнагазлучніка)гл. той.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасля́IIпрысл nachhér, danách (паслягэтага); später (пазней);
пасля́ чаго́ woráuf;
гэ́та мо́жна зрабі́ць пасля́ das kann man nachhér [später] máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пасля́Iпрыназ nach (D);
пасля́ пра́цы nach der Arbeit;
пасля́ пэ́ўных падзе́й nach bestímmten Eréignissen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пасля́, пасле́, по́сля, посля́, по́слі, по́сле, пысьля́ ’потым, пазней некаторага тэрміну’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Сл. ПЗБ, Бяльк., Ян., ТС). Укр.після́, ст.-укр.послі, опослі, рус.(о)после, (о)посля, пасля́, ст.-рус.послѣ, серб.-харв.послије, после, посли, макед.после. Прасл.poslě можна успрымаць як скарочаны варыянт слова poslědь, якое да след (гл.) (ESSJ SG, 1, 201–203). Іншыя версіі: з po‑sь‑lě (Сабалеўскі, РФВ, 66, 401) ці з pos‑lě, як pos‑dě ’пазней’ (Лось, RS, 4, 244), здаюцца менш імавернымі. Сюды ж по́слячы ’пазней’ (нясв., Сл. ПЗБ, Сцяшк.) з узмацняльнай часціцай ‑чы (Карскі 2-3, 71; ESSJ SG, 1, 306).