я́гельны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ягелю, з’яўляецца ягелем. Ягельныя кусцікі. Ягельныя расліны. // Пакрыты ягелем. Ягельная тундра.
ягне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ягніцца.
ягні́цца, ‑ніцца; незак.
Нараджаць ягня; каціцца 2.
ягня́ і ягнё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Дзіцяня авечкі. // перан. Разм. Пра ціхага, пакорлівага, нясмелага чалавека. [Шэмет:] — Але ў барацьбе з воўчай ідэалогіяй няможна быць ягнём. Лобан. Голад і яму, Отто, скаваў рукі і ногі. І ён, Отто, пакорлівае ягнё. Бядуля.
ягня́тка, ‑а, н.
Памянш.-ласк. да ягня, ягнё.
ягня́тнік, ‑а, м.
Буйная горная драпежная птушка сямейства ястрабаў, якая харчуецца пераважна падлай.
ягня́чы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ягняці. Ягнячае бляянне. // Зроблены з шкурак ягняці. Ягнячы каўнер.
яго́,
1. Р і В склон ад асабовых займеннікаў ён і яно. Вера разумела яго [Сымона] і спачувала яму. Зарэцкі.
2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць яму. Яго сям’я. Яго кнігі. □ Яго [Навасада] мары ўвачавідкі ажыццяўляліся. Краўчанка.
яго́масць, ‑і, ж. і ‑я, м.
Тое, што і ягамосць. — Ага!.. чаму гэта, ягомасць, Вядзеш вялікую знаёмасць? Чужых цялят бярэш на пашу? Колас. [За Вольгай] ішоў таўставаты ягомасць у чорнай кепцы. Пестрак.