Verbum

бальзаміро́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да бальзаміроўшчык.

бальзамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае, як бальзам. Дзед і ўнук сядзелі на тэрасе. З нетраў веяла бальзамічным водарам маладой лістоты. Караткевіч.

бальза́мны, ‑ая, ‑ае.

Які дае бальзам. Бальзамнае дрэва.

бальзамо́ўшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па бальзамаванню.

бальзамо́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да бальзамоўшчык.

бальнеагразелячэ́бніца, ‑ы, ж.

Лячэбніца для лячэння хворых гразямі і водамі.

бальнеалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бальнеалогіі. Бальнеалагічны курорт.

бальнеало́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае хімічны састаў і лячэбнае ўздзеянне мінеральных вод і гразёй.

[Ад лац. balneum — лазня і грэч. logos — вучэнне.]

бальнеатэрапі́я, ‑і, ж.

Лячэнне мінеральнымі водамі і гразямі.

бальнеатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел санітарнай тэхнікі, прызначаны ствараць на аснове дадзеных бальнеалогіі неабходныя ўмовы для засцярогі мінеральных вод ад спусташэння і забруджання і выпрацоўваць метады найбольш эфектыўнага іх выкарыстання з лячэбна-прафілактычнай мэтай.

[Ад лац. balneum — лазня і слова тэхніка.]