Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

чэх,

гл. чэхі.

чэ́хі, ‑аў; адз. чэх, ‑а, м.; чэшка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. чэшкі, ‑шак; ж.

Заходнеславянскі народ, які са славакамі складае асноўнае насельніцтва Чэхаславакіі.

чэ́цця-міне́я, чэцці-мінеі, ж.

Тое, што і мінея.

чэчэ́нец,

гл. чэчэнцы.

чэчэ́нка,

гл. чэчэнцы.

чэчэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чэчэнцаў, які належыць, уласцівы ім. Чэчэнская мова. Чэчэнская шашка.

чэчэ́нцы, ‑аў; адз. чэчэнец, ‑нца, м.; чэчэнка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. чэчэнкі, ‑нак; ж.

Народ, які з інгушамі складае асноўнае насельніцтва Чэчэна-Інгушскай АССР.

чэ́шка,

гл. чэхі.

чэ́шскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Чэхіі, чэхаў, які належыць, уласцівы ім.