Verbum

балаўні́ца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да балаўнік.

балаўны́, ‑ая, ‑ое.

Разм.

1. Дураслівы, свавольны.

2. Распешчаны, сапсаваны залішняй увагай. Балаўное дзіця.

балаўство́, ‑а, н.

Разм. Дураслівыя забавы; свавольства.

балахо́н, ‑а, м.

Вопратка з парусіны, палатна свабоднага крою, якую раней насілі сяляне. За вёскай Вера ўбачыла надта фацэтную чалавечую постаць, затуленую ў шырокі жоўтага колеру балахон. Асіпенка. // Разм. Пра шырокую бясформенную вопратку.

балахо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да балахона. Балахонны матэрыял.

балаці́на, ‑ы, ж.

Разм. Невялікае балота, лагчына; балоцістае месца. Трэба капаць зямлю, засыпаць балаціны на будаўнічай пляцоўцы. Грахоўскі.

балаці́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. балаціраваць.

балаці́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; незак.

1. Падвяргацца балаціраванню, праходзіць абранне шляхам балаціравання. [Кавалеўскі:] — Выбаршчыкі просяць, каб ты [Міхал] даў згоду балаціравацца ў Вярхоўны Савет. Карпаў.

2. Зал. да балаціраваць.

балаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. каго. Выбіраць каго‑н. закрытым галасаваннем шляхам падачы бюлетэняў. Балаціраваць кандыдатуру.

2. што. Ставіць на галасаванне. Балаціраваць прапанову.

[Фр. ballotter.]

балаціро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для балаціроўкі. Балаціровачны бюлетэнь.