адшчы́квацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адшчыкнуцца.
2. Зал. да адшчыкваць.
адшчы́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адшчыкнуць.
адшчыкну́цца, ‑нецца; зак.
Разм. Адарвацца ў выніку шчыпка. Ліст адшчыкнуўся і застаўся ў руцэ.
адшчыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.
Разм. Адарваць шчыпком, адшчыпнуць. Таццяна не ўцерпела, адшчыкнула адзін пялёстак, паспытала яго. Марціновіч.
адшчы́пвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да адшчыпваць.
адшчы́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адшчыпнуць.
адшчы́пнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адшчыпнуць.
адшчыпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.
Шчыпком аддзяліць, адарваць. Я знячэўку адшчыпнуў лісток ад вінаграду, а потым зрабіў руку трубачкаю, паклаў лісток і стрэліў. Баранавых. [Міхась] адшчыпнуў толькі маленькі кавалак хлеба і ўкінуў яго ў рот. Шахавец.
адшчэ́п, ‑а, м.
Кавалак, адшчапаны ад чаго‑н. Адшчэп каменя. Дошка з адшчэпам.
адшчэ́пак, ‑пка, м.
Тое, што і адшчэп. Салдат прыўстаў на наскі, узнімаючы ўгору тоненькі адшчэпак дрэва, на якім трапятала нябачная кропля агню. Самуйлёнак.