Verbum

тэхабслуго́ўванне, ‑я, н.

Тэхнічнае абслугоўванне машын (рамонт, запраўка, агляд і пад.).

тэхагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Тэхнічны агляд.

тэхаддзе́л, ‑а, м.

Аддзел (па фабрыцы, заводзе або ў канструктарскім бюро), які ведае тэхнічнымі пытаннямі вытворчасці і адказвае за правядзенне іх у жыццё. Начальнік тэхаддзела.

тэхвучо́ба, ‑ы, ж.

Тэхнічная вучоба.

тэхдо́гляд, ‑у, М ‑дзе, м.

Сукупнасць прафілактычных мерапрыемстваў, якія забяспечваюць нармальную эксплуатацыю тэхнікі; тэхнічны догляд.

тэхкантро́ль, ‑ю, м.

Тэхнічны кантроль.

тэхмі́німум, ‑у, м.

Сукупнасць ведаў, вопыту ў якой‑н. галіне тэхнікі, неабходных для рабочага адпаведнай спецыяльнасці. Даведнік па тэхмінімуму.

тэхнаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Выкліканы прамысловай вытворчасцю і тэхнічнымі сродкамі дзейнасці людзей (аб зменах у навакольным асяроддзі). Тэхнагенны працэс.

тэхнагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Тэхнічны нагляд.

тэхнакра́тыя, ‑і, ж.

Напрамак у буржуазнай грамадскай думцы 20‑х гадоў, які сцвярджаў, што капіталістычнае грамадства нібыта можа рэгулявацца рацыянальнымі прынцыпамі, што выпрацавалі вучоныя, інжынеры, тэхнікі.

[Ад грэч. téchnē — майстэрства і kratos — улада, панаванне.]