Verbum

фанфа́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фанфары; які выконваецца фанфарай. Фанфарны марш.

фанфаро́н, ‑а, м.

Разм. Самахвал, хвалько, выхваляка.

фанфаро́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм. Быць фанфаронам, хваліцца, выхваляцца.

фанфаро́нства, ‑а, н.

Разм. Паводзіны фанфарона, хвальба, выхвалянне.

фанфары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Трубач, які выконвае фанфару (у 2 знач.). Восем фанфарыстаў, усе аднолькавыя, як браты-блізнюкі, стаяць шарэнгай з узнятымі трубамі... Ракітны.

фа́ра, ‑ы, ж.

Спецыяльны ліхтар з рэфлектарам на аўтамабілі, трактары і пад. для асвятлення шляху. Жаўтавата-белы сноп святла ад фары разразаў лёгкую шэрань ліпеньскай ночы, выхопліваў з яе прысады. Асіпенка.

[Фр. phare.]

фара́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Адзінка вымярэння электрычнай ёмістасці.

[Ад уласн. імя.]

фарадыза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прымяненне пераменнага току нізкай частаты ў лячэбных і дыягнастычных мэтах.

фарады́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарады.

фарандо́ла, ‑ы. ж.

Старадаўні правансальскі народны танец.

[Фр. farandole.]