Verbum

фа́навы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выдалення нечыстот і бруднай вады. Фанавыя трубы. Фанавая помпа.

[Ад фр. fange — бруд.]

фанагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Тэкст або гукі, запісаныя пры дапамозе фанографа на плёнцы, пласцінцы і пад.; плёнка, пласцінка і пад. з такім запісам.

[Ад грэч. phōnē — гук і gramma — запіс.]

фанагра́мны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца фанаграмай.

фанаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фанографа.

фанагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Запіс якіх‑н. гукаў на фанаграму. Фанаграфія гукаў сэрца.

[Ад грэч. phōnē — гук і skopeō — пішу.]

фаналагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фаналогіі. Фаналагічнае даследаванне.

фанало́гія, ‑і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае сістэму фанем.

2. Сістэма фанем у мове. Беларуская фаналогія.

[Ад грэч. phōnē — гук і logos — вучэнне.]

фанаско́п, ‑а, м.

Спец. Апарат для вывучэння гукавых асаблівасцей маўлення і спосабаў утварэння гукаў пры дапамозе галасавога апарата.

[Ад грэч. phōnē — гук і skopeō — гляджу.]

фанаты́зм, ‑у, м.

1. Склад думак і дзеянняў фанатыка (у 1 знач.); сляпая адданасць сваёй веры і нецярпімасць да іншых вераванняў, да іншаверцаў. Уся сістэма навучання была накіравана на тое, каб прывіць выхаванцам рэлігійны фанатызм. Каваленка.

2. перан. Моцная адданасць чаму‑н., якім‑н. ідэям і перакананням. І сёння старыя, недабітыя генералы Гітлера, начыненыя яшчэ кайзераўскай мярцвячынай, гавораць пра наш незразумелы для іх «фанатызм». Брыль.

фана́тык, ‑а, м.

1. Чалавек, слепа адданы сваёй веры і нецярпімы да іншых вераванняў і іншаверцаў. У Мінску, дзе спачатку спыніўся [Сматрыцкі], ён убачыў сляды глуму каталіцкіх фанатыкаў над праваслаўным насельніцтвам. «Полымя».

2. перан. Чалавек, цалкам адданы сваім ідэям і перакананням. Лепшыя са свайго пакалення, апантаныя вялікай ідэяй, часам фанатыкі — .. [нарадавольцы] заставаліся звычайнымі людзьмі. Мехаў.

[Лац. fanaticus — раз’юшаны; непрытомны.]