туберкулёзнік, ‑а,
1. Чалавек, хворы туберкулёзам.
2. Спецыяліст па лячэнню туберкулёзу.
туберкулёзнік, ‑а,
1. Чалавек, хворы туберкулёзам.
2. Спецыяліст па лячэнню туберкулёзу.
туберкулёзніца, ‑ы,
туберкулёзны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да туберкулёзу.
туберкулі́н, ‑у,
Прэпарат для дыягностыкі туберкулёзу.
туберкулі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да туберкуліну.
туберо́за, ‑ы,
Шматгадовая дэкаратыўная травяністая расліна сямейства амарылісавых з белымі духмянымі кветкамі, эфірны алей якіх выкарыстоўваецца ў парфумерыі.
[Лац. tuberosa — пакрыты бугаркамі.]
туберо́завы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да туберозы.
тубінстыту́т, ‑а,
Інстытут, які займаецца даследаваннем туберкулёзу і выпрацоўкай эфектыўных мер барацьбы з ім.
ту́бус, ‑а,
[Лац. tubus.]
ту́былец, ‑льца,
Тое, што і туземец.