Verbum

баге́мшчына, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і багема (у 2 знач.).

ба́гер, ‑а, м.

Землясосны снарад, які служыць для вымання зямлі пры паглыбленні дна рэк і пад. [Аксана:] — Мы сёння ўпершыню спрабавалі багер Віланда. Галавач.

[Ад гал. bagger — гразь.]

багерма́йстар, ‑тра, м.

Той, хто кіруе працай на багеры.

ба́герны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да багера. Багерная помпа.

баге́т, ‑у, М ‑геце, м.

Разьбяная або пафарбаваная планка, з якой робяць рамы, карнізы. Сцены былі ўвешаны палеткамі ў рамах з залачонага багету, залы ўстаўлены скульптурнымі і разьбянымі работамі. Скрыган.

[Фр. baguette.]

баге́тавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены а багету. Карціна ў багетавай раме.

баге́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да багету. Багетная вытворчасць. Багетная майстэрня.

баге́тчык, ‑а, м.

Той, хто працуе над вырабам багету.

баге́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да багетчык.

багі́ня, ‑і, ж.

У антычнай міфалогіі і некаторых рэлігіях — бажаство жаночага полу. Зусім недалёка ад станцыі з такой літаратурна-гістарычнай назвай знаходзяцца руіны храма фінікійскай багіні Таніт. В. Вольскі. // перан. Пра жанчыну ідэальнай прыгажосці і грацыі. Я шмат багінь спакуслівых І ласкавых страчаў, Але табе, паэзія, Ніколі не здраджаў. Танк.