Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

франтыспі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да франтыспіса, служыць франтыспісам. Франтыспісны малюнак.

франты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Запаленне лобнай пазухі.

[Ад лац. frons, frontis — лоб.]

франціро́р, ‑а, м.

Французскі партызан.

[Фр. franc-tireur ад franc — вольны і tireur — стралок.]

франці́ха, ‑і, ДМ ‑ці́се, ж.

Разм. Жан. да франт.

франці́ць, ‑нчу, ‑нціш, ‑нціць; незак.

Разм. Быць франтам, модна адзявацца. Калі вырасце Люся, яна будзе франціць у тонкім вышытым плацці. Чорны. // Выстаўляць напаказ сваё адзенне, прычоску і пад.; красавацца. [Маці:] — Не беражэш ты сябе, сынок. Хоць бы на шыю павязаў што. Ці ж зімой франціць... Гроднеў.

францу́жанка,

гл. французы.

францу́з,

гл. французы.

французама́н, ‑а, м.

Чалавек, які празмерна захапляецца ўсім французскім.

французама́нія, ‑і, ж.

Празмернае захапленне ўсім французскім.

францу́зскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Францыі, французаў, які належыць, уласцівы ім. Французская мова. Французская літаратура.

•••

Французская булка — невялікая белая булка прадаўгаватай формы.

Французскі абцас — высокі, тонкі, выгнуты абцас.

Французскі замок — дзвярны аўтаматычны замок.

Французскі ключ — а) ключ для французскага замка; б) ключ для адшрубоўвання гаек; гаечны ключ.