яго́ны, -ая, -ае; займ. прынал. (разм.).

Тое, што і яго (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яго́ны

займеннік, прыналежны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яго́ны яго́ная яго́нае яго́ныя
Р. яго́нага яго́най
яго́нае		 яго́нага яго́ных
Д. яго́наму яго́най яго́наму яго́ным
В. яго́нага (адуш.)
яго́ны (неадуш.)		 яго́ную яго́нае яго́ных
яго́ныя
Т. яго́ным яго́най
яго́наю		 яго́ным яго́нымі
М. яго́ным яго́най яго́ным яго́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яго́ны мест. притяж., м., обл., см. яго́ 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яго́ны, ‑ая, ‑ае; займ. прыналежны.

Разм. Тое, што і яго (у 2 знач.). Зеленюка ўжо не было. У ягоным пакоі непрыкметна кінулася ў вочы халоднае бязладдзе. Зарэцкі. Хрыстафор Галубіцкі аж здзівіўся, што я столькі капаюся ў ягоных кнігах. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таго́ны ’той’ (Сцяшк. Сл.). Адзайменнікавы прыметнік ад той ’ён’ (гл.), утвораны па тыпу ягоны, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

его́ мест.

1. (личное) род., вин. яго́; см. он;

по его́ мне́нию на яго́ ду́мку;

у него́ го́сти у яго́ го́сці;

я ви́жу его́ я ба́чу яго́;

2. (притяжательное) яго́, яго́ны;

его́ дом яго́ (яго́ны) дом.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збядне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які збяднеў, стаў бедным. У скрыпача валасы былі гладка, акуратна прычасаны, і ўвесь ягоны выгляд паказваў на збяднелага інтэлігента. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зніч, ‑у, м.

Святы агонь у язычнікаў. У іх [літоўцаў] бажніцах, у дубровах заўжды магутны Зніч гарэў. Ягоны водбліск пурпуровы навокал золатам мігцеў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўвае́нны, ‑ая, ‑ае.

Часткова, амаль ваенны. [Сёмка] любіў апранацца акуратна, дбайна і заўсёды, як некалі ягоны бацька, адказны партыйны работнік, насіў паўваенную форму. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахожа ’паводзіны’ (Мал.). Рэгіяналізм. З ⁺po‑xod‑ja < прасл. xodja ’ход, хадзьба’. Да хадзіць (гл.). Магчыма, да слова похожа адносіцца меркаванне пра тое, што паводле хады чалавека можна пазнаць ягоны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)