учыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што (разм.).

Тое, што і чыніць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учыня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. учыня́ю учыня́ем
2-я ас. учыня́еш учыня́еце
3-я ас. учыня́е учыня́юць
Прошлы час
м. учыня́ў учыня́лі
ж. учыня́ла
н. учыня́ла
Загадны лад
2-я ас. учыня́й учыня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час учыня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

учыня́ць несов., разг. учиня́ть; соверша́ть; устра́ивать; см. учыні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да учыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зве́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

Учыняць зверства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святата́цтваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак. (кніжн.).

Учыняць святатацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учиня́ть несов.

1. учыня́ць;

2. учыня́ць, рабі́ць, устро́йваць; см. учини́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скло́чнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (неадабр.).

Учыняць склокі.

|| наз. скло́чніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зва́днічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Учыняць звадкі.

|| наз. зва́дніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэзерці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Учыніць (учыняць) дэзерцірства.

Д. са сваёй часці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)