учыня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. учыня́ю учыня́ем
2-я ас. учыня́еш учыня́еце
3-я ас. учыня́е учыня́юць
Прошлы час
м. учыня́ў учыня́лі
ж. учыня́ла
н. учыня́ла
Загадны лад
2-я ас. учыня́й учыня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час учыня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)