учыні́ць, учыня́ць разм. tun* vt, vollführen vt, begéhen* vt;

учыні́ць сканда́л éinen Skándal máchen, Krach máchen;

учыні́ць распра́ву ein Stráfgericht ábhalten*;

учыні́ць до́пыт ein Verhör dúrchführen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

perpetrate

[ˈpɜ:rpətreɪt]

v.

рабі́ць, учыня́ць (злачы́нства, ашука́нства, памы́лку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

учыня́цца

1. гл. учыніцца;

2. (зал. стан да учыняць, учыніць) vollführt* [getán, verübt,begángen] wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

massakríeren

vt учыня́ць бо́йню, забіва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vollführen

vt выко́нваць, рабі́ць, учыня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spektákeln

vi разм. лямантава́ць, учыня́ць вэ́рхал [сканда́л]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánzetteln

vt заду́мваць, распачына́ць, учыня́ць

éinen Krieg ~ — развя́зваць вайну́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tíngeln

vi разм. пагардл. учыня́ць вэ́рхал, шуме́ць (без дай прычыны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vollzíehen

*

1.

vt выко́нваць, учыня́ць, ажыццяўля́ць

die Éhe ~ — узя́ць шлюб

2.

(sich) адбыва́цца, рабі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Únfug

m -(e)s беспара́дак, абы-што́, бязла́ддзе, вэ́рхал

~ tréiben* — учыня́ць вэ́рхал, рабі́ць абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)