vollzíehen
*
1.
vt выко́нваць, учыня́ць, ажыццяўля́ць
die Éhe ~ — узя́ць шлюб
2.
(sich) адбыва́цца, рабі́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)