уцё́кі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. уцё́кі
Р. уцё́каў
Д. уцё́кам
В. уцё́кі
Т. уцё́камі
М. уцё́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уцё́кі, -аў.

1. Хуткі беспарадкавы адыход, адступленне.

У. недабітых варожых часцей.

2. Тайнае самавольнае знікненне з месца абавязковага знаходжання дзе-н.

У. з палону.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцёкі ед. нет бе́гство ср.; побе́г м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцёкі, ‑аў; адз. няма.

1. Хуткі беспарадкавы адыход, адступленне. [Камісар:] — Уступай у камсамол. Бачыў, што робіцца ў горадзе пасля ўцёкаў белых? Трэба ачысціць горад ад белагвардзейскага бруду... «Полымя».

2. Самавольнае знікненне з месца абавязковага знаходжання дзе‑н. Незагоеныя раны абвалілі камандзіра атрада ўжо на другі дзень пасля ўцёкаў са шпіталя. Паслядовіч. Рыхтаваліся ўцёкі з лагера вялікай групы палонных. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. уцякаць ​2 — уцячы ​2 (у 1–3 знач.); уцёкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́женство бе́жанства, -ства ср., уцёкі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ізбе́г ’уцякач’ (Нас.), параўн. рус. арханг., паўн. избе́г воды ’канец адліву’, ст.-рус. избѣгъ ’уцёкі’ (1340 г.), ’праход у гарах; месца, дзе можна выйсці’. Відаць, працягвае ст.-рус. избѣгъ — бязафікснае ўтварэнне ад избегати ’ўцякаць’. Гл. бег. У бел. мове перанос назвы дзеяння на асобу па яе схільнасці да адпаведнага дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сбега́ние ср.

1. збяга́нне, -ння ср.; сцяка́нне, -ння ср.;

2. уцяка́нне, -ння ср., збяга́нне, -ння ср.; (бегство — ещё) уцёкі, -каў мн.; см. сбега́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бега́

1. (скачки) ска́чкі, -чак ед. нет;

2. (место скачек) іпадро́м, -ма м.;

3. (бегство) уст. уцёкі, -каў мн.;

◊

быть в бега́х быць на ўцёках, быць бе́глым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́гство ср. уцёкі, -каў мн., ед. уцёк, -ку м. (употребляется преимущественно во мн.); уцяка́цтва, -ва ср.;

обрати́ть в бе́гство прыму́сіць уцяка́ць;

обрати́ться в бе́гство кі́нуцца (пусці́цца) наўцёкі;

спаса́ться бе́гством ратава́цца ўцёкамі (уцяка́цтвам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)