уцяка́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. уцякаць 2 — уцячы 2 (у 1–3 знач.); уцёкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)