бе́гство ср. уцёкі, -каў мн., ед. уцёк, -ку м. (употребляется преимущественно во мн.); уцяка́цтва, -ва ср.;

обрати́ть в бе́гство прыму́сіць уцяка́ць;

обрати́ться в бе́гство кі́нуцца (пусці́цца) наўцёкі;

спаса́ться бе́гством ратава́цца ўцёкамі (уцяка́цтвам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)