уйти́ сов.

1. (пойти) пайсці́; (выйти) вы́йсці; (отойти) адысці́; (отдалиться) адысці́ся; (зайти) зайсці́; (направиться) накірава́цца, пада́цца; (исчезнуть) зні́кнуць; (покинуть) пакі́нуць; (перестать заниматься чем-л., делать что-л., быть кем-, чем-л. и т. п.) пераста́ць быць (займа́цца, рабі́ць і да таго́ падо́бнае);

2. (убежать, скрыться, спастись) уцячы́, мног. паўцяка́ць; (избежать) пазбе́гнуць, уні́кнуць; (уклониться) ухілі́цца; (избавиться) пазба́віцца; (отделаться) адчапі́цца, адкара́скацца;

3. (не препятствовать, посторониться) сысці́, саступі́ць;

уйти́ с доро́ги сысці́ (саступі́ць) з даро́гі;

4. (израсходоваться) пайсці́, вы́йсці; (истратиться) быць вы́даткаваным, быць стра́чаным; (пропасть) прапа́сці; (вытечь — о жидкостях) разг. вы́цечы; (при кипении) пабе́гчы, вы́бегчы;

5. (углубиться) паглы́біцца;

6. (пройти — о времени) прайсці́, міну́ць;

7. (о часах) спяша́цца;

часы́ ушли́ вперёд гадзі́ннік спяша́ецца;

◊

уйти́ в о́бласть исто́рии адысці́ ў гісто́рыю, стаць гісто́рыяй;

уйти́ в себя́ паглы́біцца ў сябе́;

далеко́ не уйдёшь далёка не по́йдзеш;

уйти́ вперёд абагна́ць, апярэ́дзіць;

уйти́ далеко́ пайсці́ далёка;

душа́ ушла́ в пя́тки душа́ апыну́лася ў пя́тках.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збрысці́ сов., разг. уйти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасця́гвацца сов., разг. (уйти куда-л. — о многих) сбрести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўцяка́ць сов. (о многих)

1. убежа́ть; удра́ть;

2. скры́ться, убежа́ть, уйти́;

3. (из ссылки, тюрьмы и т.п.) соверши́ть побе́г, бежа́ть, уйти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бегчы сов.

1. вы́бежать;

2. (о кипящей жидкости) уйти́; убежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпра́виться сов. адпра́віцца; (уйти) пайсці́; (уехать) пае́хаць;

отпра́виться на ре́чку пайсці́ на рэ́чку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́шлы ’растаропны’ (Мат. Гом.); ’знаходлівы, хітры’ (Цых.). Хутчэй за ўсё запазычана з рус. ушлый ’пранырлівы’, дзеепрыметнік ад уйти ’пайсці’, раней таксама ’пазбегнуць’; параўн. утвораныя ад таго ж кораня по́шлы ’моцны, дужы’, няпо́шлы ’нямоглы’ (Панюціч, Лексіка, 81), нядо́шлы ’тс’ і пад. Сюды ж, відаць, і ву́жлы ’праворны, спрытны’ (Яўс.) праз народна-этымалагічнае збліжэнне з вуж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасыхо́дзіць сов. (о многом, о многих)

1. в разн. знач. сойти́;

2. уйти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несо́лоно / несо́лоно хлеба́вши разг. ні з чым;

уйти́ несо́лоно хлеба́вши пайсці́ ні з чым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отбы́ть сов.

1. адбы́ць; (уехать) ад’е́хаць; (уйти) адысці́;

2. (наказание и т. п.) адбы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)