уйти́
1. (пойти) пайсці́; (выйти) вы́йсці; (отойти) адысці́; (отдалиться) адысці́ся; (зайти) зайсці́; (направиться) накірава́цца, пада́цца; (исчезнуть) зні́кнуць; (покинуть) пакі́нуць; (перестать заниматься чем-л., делать что-л., быть кем-, чем-л.
2. (убежать, скрыться, спастись) уцячы́,
3. (не препятствовать, посторониться) сысці́, саступі́ць;
уйти́ с доро́ги сысці́ (саступі́ць) з даро́гі;
4. (израсходоваться) пайсці́, вы́йсці; (истратиться) быць вы́даткаваным, быць стра́чаным; (пропасть) прапа́сці; (вытечь — о жидкостях)
5. (углубиться) паглы́біцца;
6. (пройти — о времени) прайсці́, міну́ць;
7. (о часах) спяша́цца;
часы́ ушли́ вперёд гадзі́ннік спяша́ецца;
◊
уйти́ в о́бласть исто́рии адысці́ ў гісто́рыю, стаць гісто́рыяй;
уйти́ в себя́ паглы́біцца ў сябе́;
далеко́ не уйдёшь далёка не по́йдзеш;
уйти́ вперёд абагна́ць, апярэ́дзіць;
уйти́ далеко́ пайсці́ далёка;
душа́ ушла́ в пя́тки душа́ апыну́лася ў пя́тках.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)