увагну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увагну́ увагнё́м
2-я ас. увагне́ш увагняце́
3-я ас. увагне́ увагну́ць
Прошлы час
м. увагну́ў увагну́лі
ж. увагну́ла
н. увагну́ла
Загадны лад
2-я ас. увагні́ увагні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увагну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

1. Сагнуць, уціснуць унутр чаго-н., зрабіць паглыбленне ў чым-н.

2. Апусціць уніз, схіліць (галаву, плечы і пад.).

3. З цяжкасцю сагнуць.

Дрот цвёрды, насілу ўвагнуў.

|| незак. угіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увагну́ць сов.

1. вогну́ть, прогну́ть;

2. пону́рить, опусти́ть;

у. галаву́ — пону́рить (опусти́ть) го́лову;

3. согну́ть (с трудом);

дрот цвёрды, насі́лу ўвагну́ў — про́волока твёрдая, наси́лу согну́л;

◊ у. пле́чы — согну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увагну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

1. Сагнуць, уціснуць унутр чаго‑н., зрабіць паглыбленне ў чым‑н. Кнігі ўвагнулі паліцу. Шафа ўвагнула падлогу. □ Дзядзька пачаў збіраць кусочкі разбуранага гнязда. Пасля ўзяў сетку, увагнуў яе і стаў старанна складваць кусочак да кусочка ластаўчыну хатку. С. Александровіч.

2. Апусціць уніз, нагнуць, схіліць (плечы, шыю і пад.). Да .. [Петрыка] ідзе .. Падласка, рогі паставіла і галаву ўвагнула, убароць хоча. Крапіва. [Мікола] увагнуў плечы і ўпаў на тратуар. Якімовіч.

3. З цяжкасцю сагнуць. Дрот такі тоўсты, што ледзь увагнуў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угіна́ць гл. увагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Увагнуць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угну́ць сов., см. увагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вогну́ть сов. увагну́ць, угну́ць, мног. паўгіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Увагнуць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да увагнуць (у 1, 2 знач.), угнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)