увагну́ць

1. (сагнуць, уціснуць унутр) (hin)inbiegen* vt;

2. (нагнуць, схіліць плечы, шыю) nigen vt, nederbeugen vt, snken vt;

увагну́ць галаву́ den Kopf snken;

3. (з цяжкасцю сагнуць) begen* vt, krümmen vt, bugen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

inbiegen

*

1.

vt загну́ць; увагну́ць

2.

vi (s) зваро́чваць

um die ke ~ — завярну́ць за ву́гал

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)