расстро́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расстро́йваю расстро́йваем
2-я ас. расстро́йваеш расстро́йваеце
3-я ас. расстро́йвае расстро́йваюць
Прошлы час
м. расстро́йваў расстро́йвалі
ж. расстро́йвала
н. расстро́йвала
Загадны лад
2-я ас. расстро́йвай расстро́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расстро́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расстро́йваць несов., в разн. знач. расстра́ивать; см. расстро́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расстроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; зак.

1. каго-што. Парушыць парадак, строй чаго-н.

Р. калону вучняў.

2. што. Парушыць лад, строй (пра музычныя інструменты).

Р. скрыпку.

3. што. Прывесці ў заняпад, прычыніць шкоду.

Р. гаспадарку.

4. Давесці да ненармальнага стану, хваробы.

Р. здароўе.

5. што. Перашкодзіць ажыццяўленню чаго-н., разладзіць.

Р. планы.

6. каго (што). Засмуціць, давесці да дрэннага настрою.

Сваімі паводзінамі сын моцна расстроіў бацькоў.

|| незак. расстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расстро́йства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстро́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да расстроіцца.

2. Зал. да расстройваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстро́йвацца несов., возвр., страд. расстра́иваться; см. расстро́іцца, расстро́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безахо́ціць

‘пазбаўляць надзеі, расстройваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. безахо́чу безахо́цім
2-я ас. безахо́ціш безахо́ціце
3-я ас. безахо́ціць безахо́цяць
Прошлы час
м. безахо́ціў безахо́цілі
ж. безахо́ціла
н. безахо́ціла
Загадны лад
2-я ас. безахо́ць безахо́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час безахо́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разруша́ть несов.

1. разбура́ць, разбу́рваць; (разваливать) разва́льваць;

2. перен. разбу́рваць, псава́ць; (губить) губі́ць; (расстраивать) расстро́йваць; см. разру́шить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстра́ивать несов.

1. (нарушать строй) расстро́йваць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́джваць;

расстра́ивать ряды́ проти́вника расстро́йваць рады́ праці́ўніка;

расстра́ивать роя́ль расстро́йваць рая́ль;

2. (причинять ущерб) разла́джваць;

расстра́ивать дела́ разла́джваць спра́вы;

3. (мешать осуществлению) разла́джваць;

расстра́ивать пла́ны разла́джваць пла́ны;

4. (приводить в болезненное состояние) псава́ць;

расстра́ивать не́рвы псава́ць не́рвы;

5. (огорчать) хвалява́ць, псава́ць настро́й; засмуча́ць;

э́ти ве́сти меня́ расстра́ивают гэ́тыя ве́сткі мяне́ хвалю́юць (засмуча́юць), гэ́тыя ве́сткі псую́ць мне настро́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́йства, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расстройваць — расстроіць і расстройвацца — расстроіцца.

2. Замяшанне, разгубленасць. Калона прыйшла ў расстройства.

3. Няспраўны, заняпалы стан (у эканоміцы, гаспадарцы і пад.); беспарадак. Расстройства ў фінансавых справах. // Разлад, нелады паміж кім‑н. Сямейнае расстройства.

4. Захворванне, выкліканае парушэннем дзейнасці якіх‑н. органаў, сістэмы. Расстройства страўніка. Расстройства нервовай сістэмы.

5. Благі настрой, парушэнне душэўнай раўнавагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)