расстро́іць, расстро́йваць

1. (парушыць строй, парадак) verwírren vt; desorganisíeren vt, zerrütten vt;

2. (музычны інструмент) verstímmen vt;

3. (перашкодзіць ажыццяўленню чаго-н.) durchkréuzen vt; hintertréiben* vt, veréiteln vt, zuníchte máchen;

4. (засмуціць каго-н.) verstímmen vt, míssmutig máchen; j-m die Láune verdérben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verstímmen

vt

1) расстро́йваць (музычны інструмент)

2) засмуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

distemper

I [dɪˈstempər]

1.

n.

1) саба́чая чума́

2) духо́вы разла́д, духо́вы заняпа́д

3) замяша́ньне n., разгу́бленасьць f.

2.

v.t.

расстро́йваць

II [dɪˈstempər]

1.

n.

тэ́мпэра f. (фа́рба і малю́нак)

2.

v.t.

малява́ць тэ́мпэрай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

durchkreuzen

I dúrchkreuzen

vt перакрэ́сліваць крыж-на́крыж

II durchkréuzen

vt

1) перасяка́ць

2) расстро́йваць (планы)

j-s Hóffnungen ~ — разбі́ць чые́-н. надзе́і

séine Kránkheit hat álles durchkréuzt — яго́ная хваро́ба ўсё перакрэ́сліла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)