паро́жні, -яя, -яе.
Тое, што і пусты (у 1 знач.).
Парожняя дзежка.
◊
Пераліваць з пустога ў парожняе (разм., неадабр.) — займацца пустой справай, пустымі размовамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паро́жні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паро́жні |
паро́жняя |
паро́жняе |
паро́жнія |
| Р. |
паро́жняга |
паро́жняй
паро́жняе |
паро́жняга |
паро́жніх |
| Д. |
паро́жняму |
паро́жняй |
паро́жняму |
паро́жнім |
| В. |
паро́жні (неадуш.)
паро́жняга (адуш.) |
паро́жнюю |
паро́жняе |
паро́жнія (неадуш.)
паро́жніх (адуш.) |
| Т. |
паро́жнім |
паро́жняй
паро́жняю |
паро́жнім |
паро́жнімі |
| М. |
паро́жнім |
паро́жняй |
паро́жнім |
паро́жніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паро́жні поро́жний, пусто́й; (никем не занятый) свобо́дный;
п. збан — поро́жний (пусто́й) кувши́н;
~няе ме́сца — свобо́дное ме́сто;
◊ пераліва́ць з пусто́га ў ~няе — перелива́ть из пусто́го в поро́жнее
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паро́жні, ‑яя, ‑яе.
Пусты, нічым не запоўнены. Сама сталоўка займала палавіну дома і двума ходамі злучалася з кухняй: праз адны дзверы неслі страву ў сталоўку, а праз другія выносілі парожнюю пасуду. Колас. Аўтобус абганяў калоны самазвалаў з гравіем і цэментам, а насустрач імчаліся парожнія машыны. Грахоўскі. // Разм. Нікім не заняты, свабодны. Якраз тут было не так багата людзей, і .. [Рыгор] пайшоў на адной лаўцы парожняе месца. Гартны. Хата была вялікая і парожняя, хоць бяры спраўляй вечарынку. Пташнікаў. Яны самі — і дзядзька, і цётка, і баба, і Казік, і сястра Казікава Стэфа — абедаюць за сталом, а я адзін, як той воўк. І яны абедаюць паперадзе: — стол потым парожні гуляе. Баранавых.
•••
Пераліваць з пустога ў парожняе гл. пераліваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Парожні, парожны ’пусты, нічым не запоўнены’ (ТСБМ, Нас., Шат., Янк. БП), поро́жні ’пусты; нішчымны, не прыпраўлены’ (ТС), паро́жневаць ’быць не занятым’ (Нас.), порожнева́ти ’тс’ (Клім.). Рус., укр. поро́жний, ст.-рус. порожьнъ, польск. próżny. Аднакаранёвае са ст.-рус. пороздьнъ, ст.-слав. праздьнъ, в.-луж. prózdny, prózny, н.-луж. prozny, чэш. prázdný, славац. prázdny, серб.-харв. пра̑зни, славен. prázen, prázna, балг. пра́зен, пра́зден. Для ўсх.-слав. і польск. Фасмер (3, 330) узнаўляе прасл. porzdьnjo‑, для астатніх — porzdьnъ. Далейшыя і.-е. сувязі няпэўныя. Горшаль (SR, 5–7, 1954, 121) слав. porzdъ тлумачыць з pors‑do і лічыць роднасным хец. parš‑ ’бегчы’, герм. *ferzan ’аддаляць’, аналагічна слав. pustъ (гл. пусты): pustiti.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўпаро́жні, ‑яя, ‑яе.
Напалавіну парожні, не зусім парожні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўпаро́жні, ‑яя, ‑яе.
Напалавіну парожні, не зусім парожні. Напаўпарожняе вядро.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пустопоро́жний разг.
1. паро́жні; (незанятый) незаня́ты;
пустопоро́жний уча́сток паро́жні (незаня́ты) уча́стак;
2. перен. (бессодержательный) пусты́;
пустопоро́жние спо́ры пусты́я спрэ́чкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пусты, парожні
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)