падману́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ма́нуты; зак., каго-што.

1. Увесці ў зман каго-н., наўмысна сказаўшы няпраўду.

Ці ты падмануў, ці на самай справе холадна на дварэ?

2. Не выканаць абяцання, ашукаць. —

Не падманеш? Прыедзеш у тэрмін? — Не падману.

|| незак. падма́нваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падма́н, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падману́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падману́ падманё́м
2-я ас. падмане́ш падманяце́
3-я ас. падмане́ падману́ць
Прошлы час
м. падману́ў падману́лі
ж. падману́ла
н. падману́ла
Загадны лад
2-я ас. падмані́ падмані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падману́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падману́ць сов. обману́ть;

◊ старо́га вераб’я́ на мякі́не не падмане́ш — посл. ста́рога воробья́ на мяки́не не проведёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падману́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго і без дап.

1. Наўмысна сказаўшы няпраўду, увесці ў зман каго‑н. Завода па-ранейшаму не было.. «Адно з двух, — падумаў Васіль, — ці той сустрэчны [чалавек] падмануў мяне, ці сам ён, пэўна, не ведаў, дзе трактарны завод». Кулакоўскі.

2. Не выканаць абяцання, не апраўдаць чыіх‑н. спадзяванняў; падвесці, ашукаць. — А ты, капітан, не трывожся, — пачаў супакойваць.. [салдат]. — Раз абяцалі твае, што прышлюць каго-небудзь, значыць не падмануць. Чыгрынаў. / у перан. ужыв. Яўхім з радасцю падумаў, што поле каля цагельні і ў гэты год не падманула, урадзіла ўсім.. на зайздрасць. Мележ.

3. Разм. Салгаць, абмануць. — А дзе ж твая, сынку, шапка? — раптам запытаўся ў мяне бацька.. Што мне было адказаць бацьку? Падмануць, сказаць, што згубіў? Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абману́ць сов., см. падману́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́н, -у, м.

1. гл. падмануць.

2. Памылковае ўяўленне пра што-н., абман.

П. пачуццяў.

|| прым. падма́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падма́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падмануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падма́нваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмануць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвіхну́ць

‘падмануць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвіхну́ абвіхнё́м
2-я ас. абвіхне́ш абвіхняце́
3-я ас. абвіхне́ абвіхну́ць
Прошлы час
м. абвіхну́ў абвіхну́лі
ж. абвіхну́ла
н. абвіхну́ла
Загадны лад
2-я ас. абвіхні́ абвіхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абвіхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абшальмава́ць

‘падмануць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшальму́ю абшальму́ем
2-я ас. абшальму́еш абшальму́еце
3-я ас. абшальму́е абшальму́юць
Прошлы час
м. абшальмава́ў абшальмава́лі
ж. абшальмава́ла
н. абшальмава́ла
Загадны лад
2-я ас. абшальму́й абшальму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшальмава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)