абвіхну́ць

‘падмануць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвіхну́ абвіхнё́м
2-я ас. абвіхне́ш абвіхняце́
3-я ас. абвіхне́ абвіхну́ць
Прошлы час
м. абвіхну́ў абвіхну́лі
ж. абвіхну́ла
н. абвіхну́ла
Загадны лад
2-я ас. абвіхні́ абвіхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абвіхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)