пагаджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пагаджа́юся |
пагаджа́емся |
| 2-я ас. |
пагаджа́ешся |
пагаджа́ецеся |
| 3-я ас. |
пагаджа́ецца |
пагаджа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
пагаджа́ўся |
пагаджа́ліся |
| ж. |
пагаджа́лася |
| н. |
пагаджа́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пагаджа́йся |
пагаджа́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пагаджа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пагаджа́цца несов.
1. соглаша́ться; см. пагадзі́цца 1;
2. (приходить к соглашению) соглаша́ться;
3. мири́ться, примиря́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагаджа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да пагадзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагадзі́цца, -гаджу́ся, -го́дзішся, -го́дзіцца; зак.
1. з кім-чым і без дап. Выказаць згоду з кім-, чым-н.
П. з прапановай. — Так, нам тады было надта цяжка, — пагадзіўся са мной сусед.
2. на чым і без дап. Прыйсці да згоды, сысціся на чым-н.
Пагадзіліся ісці пехатой.
Пагадзіліся на тым, што туды паеду я.
3. з кім-чым. Памірыцца з кім-н. або прымірыцца з чым-н., прывыкнуць да чаго.
Паспрачаліся, а потым пагадзіліся.
Ён ніяк не мог п. з тым, што несправядліва з ім абышліся.
|| незак. пагаджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ве́дама,
У выразах: давесці да ведама — паведаміць, перадаць; прымаць да ведама — даведаўшыся пра што-н., улічваць, пагаджацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
согласо́вываться страд.
1. узгадня́цца, пагаджа́цца;
2. дапасо́ўвацца; см. согласо́вывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
соглаша́ться несов.
1. (на что) згаджа́цца, пагаджа́цца;
2. (договариваться, условливаться) пагадня́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыняць.
•••
Прымаць (браць) блізка да сэрца — спачувальна адносіцца да чаго‑н.; шчыра зацікавіцца чым‑н.
Прымаць да ведама — даведаўшыся аб чым‑н., пагаджацца, улічваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Спата́чаваць ‘сачыць, падглядваць; выкрываць, лавіць (на чым-небудзь); разумець’ (Нас., Стан.). Насовіч (Нас., 608) выводзіў з *tekti ‘бегчы, рухацца’, гл. уцякаць. Няпэўна. Магчыма, ітэратыў да папярэдняга слова. Тады да та́каць ‘паддакваць, пагаджацца’, параўн. рус. та́кать ‘тс’, та́чить ‘песціць, апекавацца’, балг. та́ча ‘паважаць, шанаваць’, гл. так (Трубачоў у Фасмер, 4, 29).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)