пагадзі́цца, пагаджа́цца
1. (згадзіцца на што-н.) éinwilligen vi (in A); éinverstanden sein (mit D); séine Zústimmung gében* (zu D);
2. (з кім-н., чым-н.) béistimmen vi (D), zústimmen vi (D); zúgeben* vt (прызнаць);
пагадзі́цца з яго прапано́вай séinem Vórschlag zústimmen;
3. (дамовіцца) überéinkommen* аддз. vi (s); veréinbaren vt; verábreden vt;
мы пагадзі́ліся е́хаць ра́зам wir kamen überéin, geméinsam ábzufahren;
4. (памірыцца) sich versöhnen (з кім-н. mit D);
5. (прывыкнуць) sich ábfinden* (з чым-н. mit D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адо́брыць канц. gútheißen* аддз. vt, bílligen vt; béipflichten (D), zústimmen vi (што-н. D) (пагаджацца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
understand each other
разуме́ць адзі́н аднаго́, разуме́цца; пагаджа́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Éinwilligung
f -, -en зго́да
die ~ verwéigern — не пагаджа́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
úneinig
нязго́дны
~ sein — не пагаджа́цца [не мець зго́ды] (па)мі́ж сабо́ю
~ wérden — пасвары́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
béistimmen
vi (D) згаджа́цца, пагаджа́цца (з кім-н, чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
correspond
[,kɔrəˈspɑ:nd]
v.i.
1) адпавяда́ць; быць адпаве́дным, аналягі́чным; пагаджа́цца з чым
2) лістава́цца, перапі́свацца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hold with
а) стая́ць на чыі́м баку́, падтры́мваць
б) пагаджа́цца, згаджа́цца
в) ухваля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
konfórm
a адно́лькавы, адзінаўзо́рны
mit j-m ~ géhen* — пагаджа́цца з кім-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
collide
[kəˈlaɪd]
v.i.
1) сутыка́цца, сту́кацца
The cars collided — Аўтамабі́лі сту́кнуліся
2) не пагаджа́цца, спрача́цца; супярэ́чыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)