нязго́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязго́дны нязго́дная нязго́днае нязго́дныя
Р. нязго́днага нязго́днай
нязго́днае
нязго́днага нязго́дных
Д. нязго́днаму нязго́днай нязго́днаму нязго́дным
В. нязго́дны (неадуш.)
нязго́днага (адуш.)
нязго́дную нязго́днае нязго́дныя (неадуш.)
нязго́дных (адуш.)
Т. нязго́дным нязго́днай
нязго́днаю
нязго́дным нязго́днымі
М. нязго́дным нязго́днай нязго́дным нязго́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязго́дны

1. несогла́сный;

2. (не соответствующий чему-л.) несообра́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нязго́дны ’непатрэбны, лішні; непрыгодны па стану здароўя, выбракаваны’ (Сл. ПЗБ). Да го́дны ’прыдатны, прыгодны’, з пачатковым комплексам няз‑ (< не + з), параўн. нязго́ршы, нязг̌арны і пад. Аднак не выключана непасрэднае ўтварэнне ад зго́дны ’прыдатны для ўжывання’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нязго́днасць ж.

1. несогла́сность, несогла́сие ср.;

2. несообра́зность; см. нязго́дны2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несогла́сный

1. (не соответствующий) нязго́дны (з чым), неадпаве́дны (чаму);

посту́пок, несогла́сный с обстоя́тельствами учы́нак, нязго́дны з акалі́чнасцямі (неадпаве́дны акалі́чнасцям);

2. (нестройный — о звуках) нязла́джаны;

несогла́сное пе́ние нязла́джаны спеў (нязла́джанае спява́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тулі́чны ‘прысутны’ (Ласт.). Магчыма, штучнае ўтварэнне па ўзоры тубы́льскі, дыял. тубы́льны ‘мясцовы, тутэйшы’ (гл. тубылец) — ту2 (гл.) і лічны ‘шматлікі’ (гл.), хутчэй ‘наяўны’ ад рус. быть налицо ‘быць у наяўнасці’; аўтарскі наватвор, каб пазбегнуць «барбарызма» прысу́тны (гл. прысутнічаць), які «павінен быць безумоўна адкінуты як нязгодны з духам мовы» (Ласт, 555).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

несообра́зный

1. нязго́дны (з чым); неадпаве́дны (чаму);

2. (нелепый) недарэ́чны; (бессмысленный) бязглу́зды;

ни с чем несообра́зный ні на што не падо́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)