нязго́дны

1. nicht éinverstanden (з кім-н., чым-н. mit D);

2. (які не адпавядае чаму-н.) úngereimt, únsinnig, wídersinnig, únangemessen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

discrepant

[dɪsˈkrepənt]

adj.

нязго́дны, супярэ́члівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zwíeträchtig

a нязго́дны, у нелада́х, у разла́дзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unwilling

[ʌnˈwɪlɪŋ]

adj.

неахво́чы, нясхі́льны; нязго́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dissonant

[ˈdɪsənənt]

adj.

1) несугу́чны

2) нязго́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

úneins

a нязго́дны

sie wáren ~ — яны́ былі́ ро́зных по́глядаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úneinig

нязго́дны

~ sein — не пагаджа́цца [не мець зго́ды] (па)мі́ж сабо́ю

~ wérden — пасвары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conflicting

[kənˈflɪktɪŋ]

adj.

нязго́дны, супярэ́члівы

conflicting evidence — супярэ́члівыя сьве́дчаньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incompatible

[,ɪnkəmˈpætəbəl]

adj.

1) несумяшча́льны; несупада́льны

2) нязго́дны з чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

antagonistic

[æn,tægəˈnɪstɪk]

adj.

1) варо́жы, антаганісты́чны

2) нязго́дны, супраці́ўны

3) супрацьдзе́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)