няго́жа

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няго́жа - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няго́жа нареч., в знач. сказ., разг. него́же;

на табе́, бо́жа, што мне н.погов. на тебе́, бо́же, что мне него́же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няго́жа,

Разм.

1. Прысл. да нягожы.

2. безас. у знач. вык. Дрэнна, нядобра, непрыгожа. Аднойчы цётка Даша адчыніла прасторны пакой,.. аддала [хлопцам] сваю лямпу. — Мне кніжкі не чытаць, — сказала старая. А вам займацца без агню нягожа. Новікаў. — Толькі вось што, таварыш Сагура: я маю званне лейтэнанта, афіцэр, а вы часам пры ўсіх — Лёша ды Лёша. Гэтак нягожа. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на², часц.

1. Вазьмі, бяры; атрымлівай.

На яблык, занясі брату.

На табе, нябожа, што мне нягожа (прыказка).

2. Ужыв. для падзывання сабакі.

На, цюцька, на!

Вось табе і на! (разм.) — вокліч з выпадку чаго-н., што выклікае здзіўленне, расчараванне.

На табе (разм.) — ужыв. пры выказванні здзіўлення, выкліканага нечаканасцю, неспадзяванасцю чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пеставаць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

1. Клапатліва ўзгадаваць, выняньчыць. Нягожа [Цупрону] пакідаць адну старую маці, якая выпеставала і ўзрасціла яго. Лупсякоў.

2. перан. Выхаваць, вынасіць. Герой хацеў бы бачыць жыццё пабудаваным згодна з тымі ідэаламі, якія выпеставаў ён у сваёй душы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

него́жий непрыго́дны, дрэ́нны;

на тебе́, бо́же, что мне (нам) него́же погов. на табе́, бо́жа, што мне (нам) няго́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

1. каго-што. Аднесціся з увагай да чаго‑н., выканаць, здзейсніць што‑н. Мы ўважылі .. настойлівую просьбу [вартаўніка] і купілі яму .. бескурковую іжаўскую дубальтоўку. Брыль.

2. каго-што. Аказаць каму‑н. павагу, праявіць увагу да каго‑н. [Дзед Мікола:] — А ў мінулым годзе ведаеце, што прыдумалі? — Хто? — запытаў я. — Людзі нашага сяла. Юбілей мне наладзілі, уважылі старога на сямідзесятым годзе. Скрыпка. Як ні ўпіралася Поля, а прысесці да стала прыйшлося — трэба было ўважыць гасцей. Арочка. Дзед Дзяніс падтрымаў .. [маці]: не адведаць суседа, не ўважыць ласкай такую радасць, як прыход са службы, нягожа... Мележ. // каму. Зрабіць што‑н. у знак павагі, увагі. Не паслухаць старшыню сельсавета Хацяноўскі не мог, а ўважыць яму — не надта і ведаў як. Кулакоўскі.

3. каму. Зрабіць уступку, прыняўшы пад увагу што‑н.; уступіць. [Пан:] — Я табе тады на беднасць тваю ўважыў і на паслугу тваю, а ты што ж гэта? Галавач. [Васіліса:] Я ж цябе ведаю, ты яму не саступіш і ён табе не ўважыць. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я

1. род., вин. мяне́; дат., предл. мне; твор. мной, мно́ю; мн. мы мест. личн. я;

2. в знач. сущ., нескл., ср. я;

маё друго́е «я» — моё второ́е «я»;

па мне — по мне;

я ду́маю! — я ду́маю!;

паказа́ць сваё «я» — показа́ть своё «я»;

не я бу́ду, калі́ не... — не я бу́ду, е́сли не...;

я не я, і кабы́ла не мая́!погов. я не я, и ло́шадь не моя́!;

на табе́, бо́жа, што мне няго́жапогов. на тебе́ бо́же, что мне него́же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ты, род., вин. цябе́, дат., предл. табе́, твор. табо́й, табо́ю; мн. вы

1. мест. личн. ты;

2. в знач. частицы, разг., дат. тебе́;

гэ́та табе́ не абы́-штоэ́то тебе́ не лишь бы что;

(быць) на ты — (быть) на ты;

бог з табо́ю!уст. бог с тобо́й!;

бог цябе́ ве́даеуст. бог тебя́ зна́ет;

вось табе́ — вот тебе́;

вось табе́ і на (ма́еш)! — вот тебе́ и на!;

дзе ты ба́чыў — как бы не так;

каб на цябе́ лі́ха — чтоб на тебя́ чёрт, чтоб тебе́ пу́сто бы́ло;

каб ты ло́пнуў!бран. чтоб ты ло́пнул!;

соль табе́ ў во́чы — соль тебе́ в глаза́;

ціпу́н табе́ на язы́к — типу́н тебе́ на язы́к;

чорт з табо́й — чёрт с тобо́й;

ты на гару́, чорт за нагу́погов. ты на́ гору, чёрт за́ ногу;

калі́ ты курэ́ц, то насі́ лю́льку і тытуне́цпогов. дру́жба дру́жбой, а табачо́к врозь;

на табе́, бо́жа, што мне (нам) няго́жапогов. на тебе́, бо́же, что мне (нам) него́же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

што I, род. чаго́, дат. чаму́, вин. што, твор., предл. чым мест.

1. вопр. и относ. (вопрос о предмете, явлении) что;

ш. гэ́та? — что э́то?;

ш. зда́рылася? — что случи́лось?;

зна́ю, ш. рабі́ць — зна́ю, что де́лать;

2. вопр., в знач. сказ. что;

як на́ша вёска, ш. сусе́дзі? — как на́ша дере́вня, что сосе́ди?;

3. вопр., в знач. нареч. что; почему́, заче́м;

ш. ты крычы́ш? — что (почему́, заче́м) ты кричи́шь?;

ш. ты засмуці́ўся? — что (почему́) ты загрусти́л?;

4. вопр. (как много) что, ско́лько;

ш. во́зьмеш за рабо́ту? — что (ско́лько) возьмёшь за рабо́ту?;

5. неопр., разг. что;

ты б з’еў чаго́ — ты бы пое́л чего́;

6. указ. (в сочетании с частицей «вот»: вот что) что;

вось ш. я табе́ скажу́ — вот что я тебе́ скажу́;

7. относ. (какой именно) кото́рый, что;

дуб, ш. рос на ўзле́ссі — дуб, кото́рый (что) рос на опу́шке;

хво́і, ш. стая́лі на ўзго́рках — со́сны, кото́рые (что) стоя́ли на холма́х;

ш. во́зьмеш — (з каго) взя́тки гла́дки;

ні на ш. не гле́дзячы — ни на что не гля́дя;

адно́ ш.разг. то́лько что;

ні за ш.: — а) ни в жизнь; ни за что; б) ни в каку́ю;

чаго́ до́брага, чаго́ не быва́е — не ро́вен час;

вярну́цца ні з чым — верну́ться ни с чем;

заста́цца ні з чым — оста́ться ни с чем;

няма́ аб чым (пра што) гавары́ць — не о чем говори́ть;

хоць ты ш. — хоть ты что;

быць ні пры чым — быть ни при чём;

чорт ве́дае ш. — чёрт зна́ет что;

чаго́ б гэ́та ні каштава́ла — во что бы то ни ста́ло;

ні за ш. на све́це — ни за что на све́те;

калі́ ш. яко́е — в слу́чае чего́;

з вы́падку чаго́ — по слу́чаю;

на чым свет стаі́ць — на чём свет стои́т;

у чым ма́ці нарадзі́лашутл. в чём мать родила́;

ш. называ́ецца — что называ́ется;

ш. за напа́сць! — что за напа́сть!;

ш. за дзі́ва! — что за не́видаль!;

ад няма́ чаго́ рабі́ць — от не́чего де́лать;

ш. і каза́ць! — не́чего сказа́ть!;

ці ш. — что ли;

чаго́ мая́ нага́ хо́ча — чего́ моя́ нога́ хо́чет;

дарма́ ш. — да́ром что; нужды́ нет;

ш. да чаго́ — что к чему́;

на́ табе́, бо́жа, ш. мне (нам) няго́жапогов. на́ тебе́, бо́же, что мне (нам) него́же

што II союз, в разн. знач. что; (в знач. сравнит. союза — ещё) как;

шкада́, ш. ты спазні́ўся — жаль, что ты опозда́л;

ш. ні дзень — что ни день;

ш. прайшо́ў дождж, ш. яго́ не было́ — что прошёл дождь, что его́ не́ было;

глухі́, ш. пень — глухо́й, как пень

што III частица

1. употребляется в начале вопр. и восклицательных предложений (при выражении удивления, суждения и т.п.) что;

ш. вы ка́жаце? — что вы говори́те?;

а ш., калі́ мы ў нядзе́лю по́йдзем у пахо́д? — а что, е́сли мы в воскресе́нье пойдём в похо́д?;

2. вопр. что;

ш., не атрыма́лася? — что, не получи́лось?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)