ты,
1.
2. в знач. частицы,
◊ (быць) на ты — (быть) на ты;
бог з табо́ю! —
бог цябе́ ве́дае —
вось табе́ — вот тебе́;
вось табе́ і на (ма́еш)! — вот тебе́ и на!;
дзе ты ба́чыў — как бы не так;
каб на цябе́ лі́ха — чтоб на тебя́ чёрт, чтоб тебе́ пу́сто бы́ло;
каб ты ло́пнуў! —
соль табе́ ў во́чы — соль тебе́ в глаза́;
ціпу́н табе́ на язы́к — типу́н тебе́ на язы́к;
чорт з табо́й — чёрт с тобо́й;
ты на гару́, чорт за нагу́ —
калі́ ты курэ́ц, то насі́ лю́льку і тытуне́ц —
на табе́, бо́жа, што мне (нам) няго́жа —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)