накры́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накры́ты накры́тая накры́тае накры́тыя
Р. накры́тага накры́тай
накры́тае
накры́тага накры́тых
Д. накры́таму накры́тай накры́таму накры́тым
В. накры́ты (неадуш.)
накры́тага (адуш.)
накры́тую накры́тае накры́тыя (неадуш.)
накры́тых (адуш.)
Т. накры́тым накры́тай
накры́таю
накры́тым накры́тымі
М. накры́тым накры́тай накры́тым накры́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

накры́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накры́ты накры́тая накры́тае накры́тыя
Р. накры́тага накры́тай
накры́тае
накры́тага накры́тых
Д. накры́таму накры́тай накры́таму накры́тым
В. накры́ты (неадуш.)
накры́тага (адуш.)
накры́тую накры́тае накры́тыя (неадуш.)
накры́тых (адуш.)
Т. накры́тым накры́тай
накры́таю
накры́тым накры́тымі
М. накры́тым накры́тай накры́тым накры́тых

Кароткая форма: накры́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

накры́ты

1. накры́тый, покры́тый; укры́тый;

2. покры́тый;

3. перен., разг. накры́тый;

1-3 см. накры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накры́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́тнішча, -а, мн. -ы, -нішч і -нішчаў, н.

Адрэзак тканіны на ўсю шырыню сатканага кавалка.

Стол прэзідыума быў накрыты чырвоным палотнішчам.

П. сцяга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накры́тый

1. накры́ты;

2. зло́ўлены, заста́ны, заспе́ты, накры́ты; см. накры́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Карэ́лынакрыты слоем засохлай гразі’, каравы ’брудны’, да карэць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

граві́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гравію. Гравійныя кар’еры. Гравійны пласт. // Накрыты гравіем. Гравійная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́льніца, ‑ы, ж.

Абл. Настольнік. У палатцы — досыць прасторнай — стаяў невялікі стол, збіты з дошчак і накрыты белаю настольніцай. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укры́тый

1. (покрытый) укры́ты, накры́ты, мног. панакрыва́ны;

2. (спрятанный, защищённый) схава́ны; прыкры́ты; укры́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)