калыха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
калыха́нне |
| Р. |
калыха́ння |
| Д. |
калыха́нню |
| В. |
калыха́нне |
| Т. |
калыха́ннем |
| М. |
калыха́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
калыха́нне ср. кача́ние, колыха́ние; колеба́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калыха́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. калыхаць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. калыхацца. Прывычнае вока ўлавіла лёгкае калыханне рэдкага ценю. Гартны. Прапусціў ён [Ігнась] міма сябе роту вайсковых, прасачыў за калыханнем іх вастраверхіх шапак. Чорны. На сонныя шэпты, на траў калыханне Наладжваць ліру яшчэ не пара! Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калыха́ць, -лышу́, -лы́шаш, -лы́ша; -лышы́; незак.
1. каго-што. Злёгку мерна рухаць зверху ўніз ці з боку ў бок; гайдаць, хістаць.
Вецер калыхаў галінку.
Вагон калыхала (безас.) на паваротах.
2. каго (што). Гайдаючы калыску, спяваючы калыханку, усыпляць (дзіця).
К. дзіця.
3. чым. Рабіць чым-н. павольныя, мерныя рухі.
К. нагой.
|| аднакр. калыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. калыха́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
колыха́ние калыха́нне, -ння ср., гайда́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кача́ниеI
1. калыха́нне, -ння ср., гайда́нне, -ння ср.; гу́шканне, -ння ср.; люля́нне, -ння ср.;
2. хіста́нне, -ння ср., калыха́нне, -ння ср., калыва́нне, -ння ср.;
3. вага́нне, -ння ср., зы́банне, -ння ср.;
4. ківа́нне, -ння ср.; кручэ́нне, -ння ср.;
5. калыха́нне, -ння ср., маха́нне, -ння ср.;
6. падкіда́нне, -ння ср., гу́шканне, -ння ср., кача́нне, -ння ср.; см. кача́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
баю́канье
1. (укачивание) закалы́хванне, -ння ср.; калыха́нне, -ння ср.; люля́нне, -ння ср.;
2. перен. заспако́йванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трепыха́ние
1. трапята́нне, -ння ср.;
2. трапята́нне, -ння ср.;
3. дрыжа́нне, -ння ср.; матля́нне, -ння ср.; калыха́нне, -ння ср.;
4. мільга́нне, -ння ср., трымце́нне, -ння ср.; см. трепыха́ть, трепыха́ться;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раска́чивание
1. гайда́нне, -ння ср., разго́йдванне, -ння ср., калыха́нне, -ння ср., раскалы́хванне, -ння ср., гу́шканне, -ння ср., разгу́шкванне, -ння ср.;
2. хіста́нне, -ння ср., расхі́стванне, -ння ср., калыва́нне, -ння ср., ківа́нне, -ння ср.;
3. развару́шванне, -ння ср.; см. раска́чивать, раска́чиваться;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
колеба́ние
1. калыха́нне, -ння ср., гайда́нне, -ння ср., варушэ́нне, -ння ср., кра́танне, -ння ср.;
2. хіста́нне, -ння ср., калыва́нне, -ння ср., ківа́нне, -ння ср., кра́танне, -ння ср., варушэ́нне, -ння ср.;
3. вага́нне, -ння ср., зы́банне, -ння ср.;
4. хіста́нне, -ння ср.;
колеба́ние температу́р хіста́нне тэмперату́р;
5. хіста́нне, -ння ср., вага́нне, -ння ср.;
6. хіста́нне, -ння ср.; см. колеба́ть, колеба́ться 1—6;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)