Каба́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каба́к
Р. Кабака́
Д. Кабаку́
В. Каба́к
Т. Кабако́м
М. Кабаку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каба́к м., уст.

1. шыно́к, -нка́ м.; (трактир) карчма́, -мы́ ж.;

2. перен. карчма́, -мы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Каба́к 1 ’карчма’ (КТС). Крыніца — рус. літар. мова, куды слова запазычана або з н.-ням. дыял. форм тыпу kabacke, kaback ’халупа’ або з усходу; агляд меркаванняў гл. Фасмер, 2, 148.

Каба́к 2 ’гарбуз’ (Мат. Гом.). Пранікненне з суседніх рускай або ўкраінскай моўных тэрыторый, дзе кабак, кабачок — адзін з відаў расліны Cucurbita. Параўн. кабачок (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шыно́к, -нка́ м., уст. шино́к, тракти́р, каба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

царёв разг. царо́ў;

царёв кабак ист. царо́ў шыно́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карчма́ ж., уст. тракти́р м., шино́к м., корчма́; каба́к м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кабачо́к ’расліна Cucurbita melo pepo; плод гэтай расліны’ (БРС, КТС, ТСБМ). З рус., дзе кабак да цюрк., параўн. тур., там., чагат. кабак ’тс’, гл. Фасмер, 2, 148.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тракти́р м., уст. карчма́, -мы́ ж.; (кабак) шыно́к, -нка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перакаба́чваць 1 ’перайначваць, вяршыць, рабіць’ (Нас.). У выніку семантычнага пераносу з першаснага перакаба́чваць ’перарабляць што-небудзь на кабат’ (гл. каба́т), параўн. аналагічнае польск. przekabacić, przekabacać ’перарабіць, перацягнуць на свой бок’.

Перакаба́чваць 2, зак. тр. перакаба́ціць ’прамантачыць, растраціць’ (Нас.). Да пера- і каба́к (гл.) — ’прапусціць грошы праз кабак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кружа́ло ср.

1. стр., техн. кружа́ла, -ла ср.;

2. (кабак) ист. шыно́к, -нка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)