Каба́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каба́к
Р. Кабака́
Д. Кабаку́
В. Каба́к
Т. Кабако́м
М. Кабаку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каба́к м., уст.

1. шыно́к, -нка́ м.; (трактир) карчма́, -мы́ ж.;

2. перен. карчма́, -мы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кабак

т. 7, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каба́к 1 ’карчма’ (КТС). Крыніца — рус. літар. мова, куды слова запазычана або з н.-ням. дыял. форм тыпу kabacke, kaback ’халупа’ або з усходу; агляд меркаванняў гл. Фасмер, 2, 148.

Каба́к 2 ’гарбуз’ (Мат. Гом.). Пранікненне з суседніх рускай або ўкраінскай моўных тэрыторый, дзе кабак, кабачок — адзін з відаў расліны Cucurbita. Параўн. кабачок (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кабак армуд

т. 7, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кабак Сяргей Львовіч

т. 7, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шыно́к, -нка́ м., уст. шино́к, тракти́р, каба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

царёв разг. царо́ў;

царёв кабак ист. царо́ў шыно́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карчма́ ж., уст. тракти́р м., шино́к м., корчма́; каба́к м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кабачо́к ’расліна Cucurbita melo pepo; плод гэтай расліны’ (БРС, КТС, ТСБМ). З рус., дзе кабак да цюрк., параўн. тур., там., чагат. кабак ’тс’, гл. Фасмер, 2, 148.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)