дры́жыкі, -аў.

Частае сутаргавае ўздрыгванне цела (ад холаду, хваравітага стану і пад.).

Д. бяруць.

У дрыжыкі кідае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дры́жыкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дры́жыкі
Р. дры́жыкаў
Д. дры́жыкам
В. дры́жыкі
Т. дры́жыкамі
М. дры́жыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дры́жыкі, -каў ед. нет

1. дрожь ж., содрога́ние ср.; (от страха) тре́пет м.;

2. (при лихорадочном состоянии) озно́б м.; позна́бливание ср.;

◊ д. бяру́ць — в дрожь броса́ет, дрожь берёт;

д. прадава́ць — а) тру́са пра́здновать; б) дрожа́ть от хо́лода

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дры́жыкі, ‑аў; адз. няма.

Частае сутаргавае ўздрыгванне цела (ад холаду, нервовага узбуджэння і пад.). У дрыжыкі кідае. □ [Цётцы Мальвіне] было так страшна, аж да дрыжыкаў у каленках, і разам з тым весела. Навуменка. Вада хлюпала ў ботах, непрыемныя дрыжыкі прабягалі па целе. Шчарбатаў.

•••

Дрыжыкі прадаваць гл. прадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасу́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (разм.).

Ліхаманка, дрыжыкі ад хвалявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дры́жык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дры́жык дры́жыкі
Р. дры́жыка дры́жыкаў
Д. дры́жыку дры́жыкам
В. дры́жыка дры́жыкаў
Т. дры́жыкам дры́жыкамі
М. дры́жыку дры́жыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азно́б, -у, м.

Хваравітае адчуванне холаду, дрыжыкі пры ліхаманцы.

У хворага пачаўся а.

|| прым. азно́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрыго́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (разм.).

Дрыжыкі, хваляванне ад страху і пад.

Д. ахапіла цела.

Нервовая д.

|| прым. дрыго́ткі, -ая, -ае.

Д. голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

позна́бливание ср., разг. дры́жыкі, -каў; см. озно́б;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

озно́б м., мн. нет дры́жыкі, -каў ед. нет;

у меня́ (у него́) озно́б мяне́ (яго́) трасе́ (кало́ціць), мяне́ (яго́) дры́жыкі прайма́юць;

я почу́вствовал озно́б мяне́ пачало́ трэ́сці (калаці́ць), мяне́ ўзялі́ (пранялі́) дры́жыкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)