дры́жык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дры́жык | дры́жыкі | |
| дры́жыка | дры́жыкаў | |
| дры́жыку | дры́жыкам | |
| дры́жыка | дры́жыкаў | |
| дры́жыкам | дры́жыкамі | |
| дры́жыку | дры́жыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)