дры́жыкі, -аў.

Частае сутаргавае ўздрыгванне цела (ад холаду, хваравітага стану і пад.).

Д. бяруць.

У дрыжыкі кідае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)