дро́бязь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дро́бязь |
дро́бязі |
| Р. |
дро́бязі |
дро́бязяў
дро́бязей |
| Д. |
дро́бязі |
дро́бязям |
| В. |
дро́бязь |
дро́бязі |
| Т. |
дро́бяззю |
дро́бязямі |
| М. |
дро́бязі |
дро́бязях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дро́бязь, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. зб. Прадметы малой велічыні; дробны тавар.
Прадавалася розная д.: іголкі, ніткі, напарсткі, аплікі.
2. зб. Жывыя істоты дробнага памеру.
Добрая рыба не бралася, клявала адна д.
3. зб. Дробныя грошы, манеты.
У кішэні пазвоньвала д.
4. Што-н., не маючае істотнага значэння, малаважная рэч.
Гэта дробязі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дро́бязь ж.
1. пустя́к м., ме́лочь, безде́лица;
2. собир. (о маленьких существах, предметах) ме́лочь, мелкота́;
◊ разме́ньвацца на ~зі — разме́ниваться на ме́лочи (по мелоча́м);
да са́мых ~зей — до мельча́йших подро́бностей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дро́бязь, ‑і, ж.
1. зб. Невялікія прадметы; дробныя рэчы. Сталыя гандляркі на ўсе галасы расхвальвалі свой тавар: рознае жалезнае ламачча, іголкі, ніткі, усякую іншую дробязь. Лынькоў. А маці скрыню пакавала І дробязь розную збірала. Колас. // Дробныя жывыя істоты. У чарацяным гушчары шчабеча ды шастае нейкая птушыная дробязь. Брыль.
2. зб. Дробныя манеты. [Хлопчык] дастаў жменю дробязі і адлічыў некалькі манет. Курто. Мужчына.. дакурыў, памацаў у кішэнях і, напэўна не знайшоўшы дробязі, дастаў з бумажніка новенькі рубель. Корбан.
3. Падрабязнасць, дэталь. Страшэнны рогат стаяў у гэтым, такім знаёмым да самых дробязей, кабінеце. Лынькоў. Паэта цікавілі і хвалявалі ўсе дробязі вясковага жыцця. Кухараў. // Што‑н. нязначнае, малаважнае, не вартае ўвагі. Вой з дэсантам быў у параўнанні з гэтым боем дробяззю. Мележ. — Дамашнія спрэчкі і ўсё іншае .. не мае ніякай вартасці; усё гэта дробязь. Чорны. У цёткі Аўгінні было цяпер шмат работы, і ёй не было калі зважаць на такую дробязь, як парадак у хаце. М. Стральцоў.
•••
Разменьвацца на дробязі гл. разменьвацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Дро́бязь ’дробязь, глупства’ (БРС, Шат., Бяльк.), дро́безь (Касп.). Этымалагічна звязана са словам драбяза́, драбязго́вы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дробязь, драбніца, глупства, пусцяковіна
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
пусцяко́віна, -ы, мн. -ы, -він, ж. (разм.).
Што-н., не вартае ўвагі, дробязь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пустя́к м., в разн. знач. дро́бязь, -зі ж., глу́пства, -ва ср., мн. нет;
э́то пустяки́ гэ́та дро́бязь (глу́пства);
подари́л како́й-то пустя́к падары́ў не́йкую дро́бязь;
занима́ться пустяка́ми займа́цца глу́пствам;
◊
па́ра пустяко́в! дро́бязь!;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гроши́ мн., разг. дро́бязь, -зі ж., драбяза́, -зы́ ж., капе́йкі, -пе́ек;
э́то сто́ит гроши́ гэ́та кашту́е дро́бязь (капе́йкі).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мелочи́шка разг. дро́бязь, -зі ж., драбні́ца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)