дро́бязь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. дро́бязь дро́бязі
Р. дро́бязі дро́бязяў
дро́бязей
Д. дро́бязі дро́бязям
В. дро́бязь дро́бязі
Т. дро́бяззю дро́бязямі
М. дро́бязі дро́бязях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дро́бязь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. зб. Прадметы малой велічыні; дробны тавар.

Прадавалася розная д.: іголкі, ніткі, напарсткі, аплікі.

2. зб. Жывыя істоты дробнага памеру.

Добрая рыба не бралася, клявала адна д.

3. зб. Дробныя грошы, манеты.

У кішэні пазвоньвала д.

4. Што-н., не маючае істотнага значэння, малаважная рэч.

Гэта дробязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дро́бязь ж.

1. пустя́к м., ме́лочь, безде́лица;

2. собир. (о маленьких существах, предметах) ме́лочь, мелкота́;

◊ разме́ньвацца на ~зі — разме́ниваться на ме́лочи (по мелоча́м);

да са́мых ~зей — до мельча́йших подро́бностей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дро́бязь, ‑і, ж.

1. зб. Невялікія прадметы; дробныя рэчы. Сталыя гандляркі на ўсе галасы расхвальвалі свой тавар: рознае жалезнае ламачча, іголкі, ніткі, усякую іншую дробязь. Лынькоў. А маці скрыню пакавала І дробязь розную збірала. Колас. // Дробныя жывыя істоты. У чарацяным гушчары шчабеча ды шастае нейкая птушыная дробязь. Брыль.

2. зб. Дробныя манеты. [Хлопчык] дастаў жменю дробязі і адлічыў некалькі манет. Курто. Мужчына.. дакурыў, памацаў у кішэнях і, напэўна не знайшоўшы дробязі, дастаў з бумажніка новенькі рубель. Корбан.

3. Падрабязнасць, дэталь. Страшэнны рогат стаяў у гэтым, такім знаёмым да самых дробязей, кабінеце. Лынькоў. Паэта цікавілі і хвалявалі ўсе дробязі вясковага жыцця. Кухараў. // Што‑н. нязначнае, малаважнае, не вартае ўвагі. Вой з дэсантам быў у параўнанні з гэтым боем дробяззю. Мележ. — Дамашнія спрэчкі і ўсё іншае .. не мае ніякай вартасці; усё гэта дробязь. Чорны. У цёткі Аўгінні было цяпер шмат работы, і ёй не было калі зважаць на такую дробязь, як парадак у хаце. М. Стральцоў.

•••

Разменьвацца на дробязі гл. разменьвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дро́бязь ж.

1. (малыя рэчы) kléines Zeug; Krímskrams m -es (разм.);

2. (грошы) Kléingeld n -(e)s;

3. (нешта нязначнае) Kléinigkeit f -, -en; Bagatélle f -, -n; Belánglosigkeit f -, -en;

4. разм., зборн. (дзеці) kléine Kínder; Króppzeug n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дро́бязь ’дробязь, глупства’ (БРС, Шат., Бяльк.), дро́безь (Касп.). Этымалагічна звязана са словам драбяза́, драбязго́вы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дробязь, драбніца, глупства, пусцяковіна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пусцяко́віна, -ы, мн. -ы, -він, ж. (разм.).

Што-н., не вартае ўвагі, дробязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пустя́к м., в разн. знач. дро́бязь, -зі ж., глу́пства, -ва ср., мн. нет;

э́то пустяки́ гэ́та дро́бязь (глу́пства);

подари́л како́й-то пустя́к падары́ў не́йкую дро́бязь;

занима́ться пустяка́ми займа́цца глу́пствам;

◊

па́ра пустяко́в! дро́бязь!;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fry​1 [fraɪ] n. : small fry infml мале́ча; дро́бязь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)