глушэ́ц, -шца́, мн. -шцы́, -шцо́ў, м.

1. Вялікая лясная птушка сямейства цецерукоў.

2. Глухі чалавек (разм.).

|| прым. глушцо́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Глушэ́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Глушэ́ц
Р. Глушца́
Д. Глушцу́
В. Глушэ́ц
Т. Глушцо́м
М. Глушцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

глушэ́ц

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. глушэ́ц глушцы́
Р. глушца́ глушцо́ў
Д. глушцу́ глушца́м
В. глушца́ глушцо́ў
Т. глушцо́м глушца́мі
М. глушцы́ глушца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

глушэ́ц

‘глухі чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. глушэ́ц глушцы́
Р. глушца́ глушцо́ў
Д. глушцу́ глушца́м
В. глушца́ глушцо́ў
Т. глушцо́м глушца́мі
М. глушцу́ глушца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

глушэ́ц, -шца́ м.

1. зоол. глуха́рь;

2. разг. (глухой человек) глуха́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глушэ́ц, ‑шца, м.

1. Вялікая лясная птушка сямейства цецерукоў.

2. Разм. Пра глухога чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глуха́рь

1. зоол. (птица) глушэ́ц, -шца́ м.;

2. (глухой человек) прост. глуша́к, -шака́ м., глушэ́ц, -шца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глуша́к, ‑а, м.

Абл. Глухі чалавек, глушэц (у 2 знач.). — Ат, глушак! — шапнуў Данік на Лявона, і вось яны стаяць моўчкі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчо́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чым і без дап.

Шчоўкаць некаторы час. Пашчоўкаць замком. □ Глушэц з шумам і трэскам усеўся на сасновы сук, патаптаўся на месцы, пераскочыў на другі сук, крыху вышэй, пашчоўкаў і змоўк. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тете́ря ж.

1. обл. цяце́ра, -ры ж.;

2. глуха́я тете́ря прост., бран. глуха́я цяце́ра, цецяру́к, глушма́н, глушэ́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)