глушэ́ц
‘глухі чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| глушэ́ц | глушцы́ | |
| глушца́ | глушцо́ў | |
| глушцу́ | глушца́м | |
| глушца́ | глушцо́ў | |
| глушцо́м | глушца́мі | |
| глушцу́ | глушца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)