1. Які прыводзіцца ў рух рухавіком (
2. Які ідзе наперадзе; галоўны.
3. Які з’яўляецца галоўным; кіруючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Які прыводзіцца ў рух рухавіком (
2. Які ідзе наперадзе; галоўны.
3. Які з’яўляецца галоўным; кіруючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, якасны
| вяду́чая | вяду́чае | вяду́чыя | ||
| вяду́чага | вяду́чай вяду́чае |
вяду́чага | вяду́чых | |
| вяду́чаму | вяду́чай | вяду́чаму | вяду́чым | |
вяду́чага ( |
вяду́чую | вяду́чае | вяду́чыя ( вяду́чых ( |
|
| вяду́чым | вяду́чай вяду́чаю |
вяду́чым | вяду́чымі | |
| вяду́чым | вяду́чай | вяду́чым | вяду́чых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| вяду́чая | вяду́чае | вяду́чыя | ||
| вяду́чага | вяду́чай вяду́чае |
вяду́чага | вяду́чых | |
| вяду́чаму | вяду́чай | вяду́чаму | вяду́чым | |
вяду́чага ( |
вяду́чую | вяду́чае | вяду́чыя ( вяду́чых ( |
|
| вяду́чым | вяду́чай вяду́чаю |
вяду́чым | вяду́чымі | |
| вяду́чым | вяду́чай | вяду́чым | вяду́чых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
| вяду́чая | вяду́чае | вяду́чыя | ||
| вяду́чага | вяду́чай вяду́чае |
вяду́чага | вяду́чых | |
| вяду́чаму | вяду́чай | вяду́чаму | вяду́чым | |
вяду́чага ( |
вяду́чую | вяду́чае | вяду́чыя ( вяду́чых ( |
|
| вяду́чым | вяду́чай вяду́чаю |
вяду́чым | вяду́чымі | |
| вяду́чым | вяду́чай | вяду́чым | вяду́чых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1.
2. в знач.
3.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2.
3.
4.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
генера́льны, -ая, -ае.
1. Галоўны, асноўны,
2. Усеагульны, грунтоўны, карэнны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фла́гман
‘
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фла́гман | фла́гманы | |
| фла́гмана | фла́гманаў | |
| фла́гману | фла́гманам | |
| фла́гман | фла́гманы | |
| фла́гманам | фла́гманамі | |
| фла́гмане | фла́гманах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ло́зунг, -а,
1. Заклік, зварот, які выражае кіруючую ідэю, палітычнае патрабаванне.
2. Плакат з такім заклікам.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ве́сці
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вяду́ | вядзё́м | |
| вядзе́ш | ведзяце́ | |
| вядзе́ | вяду́ць | |
| Прошлы час | ||
| вё́ў | вялі́ | |
| вяла́ | ||
| вяло́ | ||
| Загадны лад | ||
| вядзі́ | вядзі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
ведучы́ |
||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)